Bir Bursa lodosu eser başımda
Hangi yöne baksam rengin karşımda
Altıparmak, Heykel ve Setbaşı’nda
Seni aramaktan ben ne haldeyim…
Bursaspor tribünlerinden yükselen bu beste, sadece bir takımın değil, bir şehrin ruhunun özeti gibidir.
Çünkü Bursa’da sevdaların, semtlerin ve hatıraların rengi hep aynıdır: Yeşil-beyaz.
Ama Bursa'yı sadece bir tribünle tarif edemezsin.
Onu anlamak için bir sabah Kozahan’a uğraman gerekir mesela.
Avlusunda bir taş masaya oturup, bir elde simit bir elde ayran, belki de közde pişmiş bir Türk kahvesi…
Yukarıdan süzülen ipeklere baka baka geçmişi seyretmek gerekir.
Çünkü Bursa, çayla dostluğu karıştıran bir şehirdir.
Eskiden AVM mi vardı?
Vitrin gezmek için Uzun Çarşı'ya inilir, alışveriş için Bedesten’e, hediye için Bakırcılar Çarşısı’na gidilirdi.
Bir tel süzgeç alırken bile sohbet uzardı.
Tuz Pazarı sabahları köylüyle şehirlini buluştururdu.
Sepetinde taze yumurta, elinde maydanoz, başında yemeniyle bir kadın…
O pazar sadece sebze meyve değil, kültür de satardı.
Setbaşı’nda Mahfel’e otururduk.
Bir yanında Irgandı Köprüsü sessizce durur, diğer yanında Yeşil’e uzanan huzur kokan yollar.
Zaman sanki orada biraz yavaşlardı.
Bir şehrin, hızlanmadan önceki hali gibiydi o semtler.
Sonra işler değişti.
AVM ler açıldı FSM Bulvarı yapıldı.
Birdenbire herkes “görünür” olmanın peşine düştü.
Kendini anlatmaktan çok, göstermeye başladı.
Markalar yarıştı, gençlik "ne oldum delisi" oldu.
AVM’ler çoğaldıkça, mahalle bakkalı sessizce kapattı kepengini.
Ayakkabı tamircisinin sesi sustu.
Bir nesil Instagram’da kaybolurken, bir şehir kendini kaybetti.
Ama hâlâ umut var.
Çünkü bir lodos eser bazen…
Tophane sırtlarında bir çay, Emirsultan'da edilen dua, Muradiye Külliyesi'nde yankılanan ezan sesiyle kendine getirir insanı.
Kültürpark’ta bir yürüyüş, Pembe Çarşı’da bir nostalji, Kükürtlü’de bir kahve…
Bursa hâlâ orada durur.
Belki biz unuttuk biraz.
Ama Bursa unutmadı.
Çünkü şehirler insanlar gibi kırılır ama küsmez.
Yeter ki bir gün başını kaldır ve yavaşla…
O zaman hissedersin:
Bir Bursa lodosu eser başında… Ve sen hâlâ o rüzgârın içindesin.
Sevgiyle Kalın....
Ebubekir YUCA
Yorumlar